Uproszczona księgowość. Czym jest KPiR? Kto może rozliczać się z jej pomocą?

Uproszczona księgowość może być atrakcyjną opcją dla wielu przedsiębiorców, a Księga Przychodów i Rozchodów (KPiR) jest jednym z najpopularniejszych narzędzi w tej dziedzinie. 

Czym jest KPiR?

Księga Przychodów i Rozchodów (KPiR) to uproszczony sposób prowadzenia ewidencji finansowej przez przedsiębiorców. Jest to forma księgowości, która nie wymaga tak szczegółowego dokumentowania operacji gospodarczych, jak pełna księgowość. KPiR pozwala na prowadzenie ewidencji przychodów i kosztów w sposób uproszczony, co sprawia, że jest ona łatwiejsza w obsłudze i tańsza w prowadzeniu niż pełna księgowość.

Kto może korzystać z KPiR?

KPiR mogą wykorzystywać osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz niektóre spółki cywilne. Warunkiem jest osiąganie rocznych przychodów nieprzekraczających równowartości 2 milionów euro. Ponadto przedsiębiorca nie może korzystać z KPiR, jeśli prowadzi pełną księgowość lub jest zobowiązany do jej prowadzenia na podstawie przepisów prawa.

Zalety korzystania z KPiR

Korzystanie z KPiR niesie ze sobą wiele korzyści dla przedsiębiorców. Przede wszystkim pozwala na znaczne uproszczenie procesu ewidencji finansowej, co przekłada się na mniejsze obciążenie administracyjne oraz niższe koszty prowadzenia księgowości. Dzięki temu przedsiębiorca może skupić się na rozwijaniu swojego biznesu, nie martwiąc się o skomplikowane procedury księgowe. Ponadto, KPiR pozwala na elastyczne zarządzanie finansami firmy oraz łatwiejsze planowanie podatkowe.

Obowiązki przedsiębiorcy korzystającego z KPiR

Przedsiębiorca prowadzący KPiR ma obowiązek dokonywania wpisów w księdze w sposób systematyczny i rzetelny. Wpisów dokonuje się na bieżąco, na podstawie dokumentów źródłowych (faktur, rachunków, umów). Ważne jest również prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej. Przedsiębiorca jest także zobowiązany do przechowywania dokumentów księgowych i źródłowych przez okres 5 lat od zakończenia roku podatkowego, w którym zostały sporządzone.